Chile – Irán / 14 de octubre de 2018 / Autor: El CEP presenta / Fuente: Youtube
Publicado el 9 oct. 2018
Hadi Partovi, fundador y CEO de Code.org. Sebastián Marambio, Director del Centro de Innovación Pedagógica del Ministerio de Educación. Sylvia Eyzaguirre, investigadora del Centro de Estudios Públicos. Fecha: Jueves 4 de octubre de 2018 Hora: 18:30 horas Lugar: Auditorio CEP, Monseñor Sótero Sanz 162, Providencia.
Fuente: https://youtu.be/KwOfwqZCNjw
ove/mahv
Redacción: Spanish
Tres programas educativos dirigidos respectivamente a adolescentes y adultos, prisioneros e inmigrante adultos han recibido el Premio Confucio para la Alfabetización de la UNESCO de este año en Qufu, en la provincia oriental china de Shandong.
Los programas se desarrollaron en Irán, Nigeria y España, según dijo Robert Parua, especialista de Programas para la Educación de la Oficina de la UNESCO en Beijing.
El primero de los programas, a cargo de la Organización del Movimiento por la Alfabetización en Irán promueve la alfabetización y la educación continua de adolescentes y adultos, particularmente las mujeres y niñas de las áreas rurales. El programa del Servicio Nigeriano de Prisiones forma a los reos para permitirles acceder a empleos o desarrollar actividades profesionales propias al salir en libertad.
El tercer programa, dirigido por la Fundación Elche Acoge de España, se inició en 1994. Su meta es enseñar «español como segundo idioma para inmigrantes adultos» para que se integren en la sociedad y el mercado laboral.
El Premio Confucio para la Alfabetización fue establecido en 2005 con miras a reconocer los esfuerzos de individuos, gobiernos y organizaciones no gubernamentales por aumentar la alfabetización.
Confucio, quien vivió entre los años 551 y 479 a.C., fue un educador y filósofo. Fundó la escuela del confucianismo, que ha influido profundamente en las generaciones chinas posteriores.
Fuente: http://spanish.xinhuanet.com/2018-09/28/c_137499328.htm
Redacción: El Popular
By Amy Fehilly
Education is usually seen as the key to better societies and better futures. But it can also be used as a weapon of discrimination, as the legacy of South Africa’s apartheid era has shown. And in Iran today, the government withholds education for the same effect: to marginalize, penalize and repress the country’s Baha’i people.
“Education is a double edged sword that can liberate or be used to enslave,” said Professor Somadoda Fikeni, a policy and political analyst at the University of South Africa, speaking at an event marking the launch of Not A Crime’s new project in Johannesburg on June 1.
The project raises awareness of the educational apartheid against the Baha’is of Iran, the country’s largest religious minority. Since the 1979 Islamic Revolution, the Iranian government has blocked Baha’i’s from pursuing higher education. As part of the initiative, Not A Crime studies the cost of discrimination in other countries where groups of people have faced discrimination. South Africa, which was ruled by the apartheid regime from 1948 to 1994, was the natural first choice for the study.
The panel discussion, which included experts in economics, law and sociology and IranWire founder Maziar Bahari via Skype, drew parallels between systematic and government-sanctioned education discrimination during apartheid and Iran today. “Iran cut links with South Africa during apartheid, but they continued to implement their own human rights abuses,” said Khwezi Cenenda, who chaired the debate.
The panel also featured Tahirih Matthee, Director of the Baha’i Office of Public Affairs in Johannesburg, Dr Iraj Abedian, founder and CEO of Pan-African Capital Holdings, and Professor Salim Nakhjavani from the University of Wits in the city, and took place at the School of Law at the university.
Anti-Baha’i graffiti in Iran
So what happened to education in South Africa under apartheid, and what is its legacy today? The South African government, led by a number of leaders including Hendrik Verwoerd, denied South Africa’s blacks and “coloreds” access to equal education for close to 50 years. The fallout from that cruel education segregation is one of the main causes of South Africa’s wealth disparity and high unemployment today. “Just over 50 percent of our population is unemployed,” said Iraj Abedian, a South African-based Iranian working in economics and business. “Our economy is not doing well, we have a shortage of skills. This is not a society at ease with itself. If a society is not at ease with itself it cannot unlock its full potential.”
The Baha’is in Iran are subjected to discrimination on religious grounds rather than race. The discriminatory policies are rooted in a 1991 memorandum signed by Iran’s then and current supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei, which said that the progress of the Baha’is should be “blocked” by denying them work opportunities and higher education.
“What are the Bahai’s really doing that makes the government so angry?” asked Tahirih Matthee. It’s a question, she said, that you would never dare ask of South African blacks today, so the same can be assumed for Iran’s Baha’is. “Iran has the potential to thrive if they give equal opportunities to all their citizens,” she said.
In response to the ban on higher education, Baha’is created the Baha’i Institute for Higher Education (BIHE), an underground university, in 1987. Thousands of Baha’is currently study through the BIHE system, and academic institutions around the world recognize its qualifications. “The more I studied BIHE the more I admired the resilience of young Baha’is who were fighting to study,” said Maziar Bahari, speaking about the inspiration behind the project. “So I decided to make a film about the Baha’is in Iran. The Baha’is have flourished because of education and peaceful resistance. As a result, everyone should know about the BIHE and this successful peaceful resistance movement.” Bahari’s film, To Light a Candle, was released in 2014.
Not A Crime also focuses on the history of the civil rights movement in the United States, and a series of murals have gone up in streets in Harlem, New York, Atlanta, Georgia and Nashville, Tennessee — where divisive, discriminatory laws wreaked damage on communities for decades. Speaking about the murals, Bahari said Not A Crime looked to the experience of black Americans in order to “explore the real cost of discrimination, as a warning to the Iranian government.”
The event in Johannesburg also featured three short films produced by Not A Crime, interviews with South Africans who studied under the Bantu education system, which was implemented by the architect of apartheid, Hendrik Verwoerd, as a secondary form of education tasked with creating second class jobs for black citizens. “There is no place for the Bantu in a European community above certain forms of labor,” said Somadoda Fikeni.
African-Americans are still dealing with the aftermath of brutal discrimination, and South Africans still deal with the legacies of apartheid today. In South Africa, overcoming that past and working for equal education is now a national mandate. The stories of people who lived through this time serve as an inspiration for the Baha’is in Iran – and, as Bahari describes, specifically as a warning to the Iranian government of the consequences of denying basic rights to 300,000 Baha’i Iranian citizens.
Speaking at the Johannesburg event, Abedian also issued a warning against “institutionalized, state-driven and politically motivated” denial of education. “The discrimination is based not on racial grounds but religious grounds; the essence is identical,” he said.
Perhaps most importantly, the discussion in South Africa ended on a message of hope. “The denial of access to knowledge is in itself one of the most grievous acts of oppression,” said Salim Nakhjavani. He asked the audience what they thought Iran could learn from the South African experience, and speakers discussed how peaceful resistance — a key tenet of the Baha’i faith — could bring about change in Iran.
Source of the article: http://iranpresswatch.org/post/14813/education-as-a-weapon-in-iran-and-south-africa/
Irán / 22 de abril de 2018 / Autor: Sputnik News / Fuente: AlmanarSpanish
Irán planea incluir el estudio del idioma ruso en sus programas nacionales en calidad de segunda lengua extranjera, reveló el ministro de Educación y Enseñanza de Irán, Mohamad Bathai.
“La política del Gobierno en la esfera de la educación consiste en eliminar el monopolio de la lengua inglesa en calidad de segunda lengua extranjera, incluyendo otros idiomas, en particular, el ruso”, dijo el titular iraní durante una reunión con el jefe del comité para la educación de la Duma rusa, Viacheslav Níkonov.
Bathai indicó que la víspera sostuvo una conversación con su par rusa, Olga Vasílieva, en la que le propuso crear un grupo de trabajo para preparar un memorándum de entendimiento mutuo que permita plasmar ese proyecto.
Níkonov, por su parte, advirtió que el estudio de la lengua rusa les brindará a los estudiantes iraníes una ventaja en el futuro y aseguró que apoyará la decisión de Vasílieva de ayudar a Irán en la formación de profesores.
“Hay que pensar en que el idioma persa pase a formar parte también de nuestro sistema de educación”, destacó el parlamentario al recordar que en algunos colegios rusos ya se estudia como segunda lengua el chino.
Fuente de la Noticia:
http://spanish.almanar.com.lb/195593
Baamardom :جمهوری اسلامی ایران / 8 مارس 2018 / یادداشت منصور فخرمحمدیان؛ / منبع
برتری انسان نسبت به موجودات بخاطر واجد بودن قوه عقل است،که عقل عمدتاً به دو معناست: یکی همین قوه عاقله و مفکره است که همه مکاتب فکری بدان قائلند و دیگری محتویات و محصولات عقل در طول تاریخ است که امروز به آن رویکرد وعقل فلسفی گفته می شود.ودر این معنا از عقل است که تمایزات معرفتی بروز می کند. ورویکرد فلسفی دارای سه مرحله فهم ، نقد وزایش اندیشه هاونظریه هاست . که هرسه مرحله را امروزه رویکرد فلسفی می شمارند. و این معنا از عقل است که آثاری همچون اصلاح ومعنا بخشی زندگی ، تبیین مسایل اساسی بشر، طراحی مدل آموزشی در نظام تعلیم وتربیت وزیرساخت های معرفتی علوم و قوانین آن در زندگی انسان دارد.درمیان موجودات جهان، انسان تنها موجودی است که علاوه برواجد ویژگیهای سایر موجودات ، از امتیاز ویژه ای بنام قدرت تفکر برخوردار است. این ویژگی منحصربفرد(قدرت تفکر) موجب تمایز اساسی و بنیادین با سایر مخلوقات خداوند شده است. و حتی در نظربرخی از متفکران مسلمان ،انسان تماما” بمثابه اندیشه فرض شده است.(مولوی، ۱۹۲:۱۳۷۴) با توجه باینکه اندیشه انسان یک استعداد و بالقوه است. اما باید در نظر داشت که صرفا” با واجد بودن آن موجب امتیاز نیست بلکه با بکارگیری آن در حوزه های مختلف و واجد حالات بالفعل آن است .که امروزه به تمام فعالیتهای مربوط به تفکر را “فلسفه” می دانند.و منظور ازتاریخ اندیشه انسان مربوط به این نوع فعالیتها است.واز طرفی مفهوم زندگی ،کشدار ومحدویت ناپذیر است یعنی محدود به خواب وخوراک وازاین قبیل فعالیتهانیست .بلکه شامل فعالیتهای متعالی ازقبیل معارف به جهان ،خودانسان ومبادی جهان و… می باشد.ودر این مقال سعی برآنست که به برخی آثارمهم تفکر فلسفی در زندگی بشر اشاره کند.وعمده مطالب این مقال حاصل استنباط مطالعه منابع فلسفی وعلمی معتبرونیز دریافتهای تجربی بوده است.
۱- طراحی فرهنگ اصلاح زندگی
همانطوریکه ذکر شد زندگی یک مفهوم گسترده ای است که تمام فعالیتهای نسبت به خود وارتباط با عوامل گوناگون محیط را در بر می گیرد. و انسانها سعی دارند که زندگی آنها طبق یک برنامه منظم وهماهنگ باشد تا در سایه آن به دو نعمت آسایش دنیوی(خوشی) وآرامش معنوی(شادی) برسند.برای نیل به نعمات در زندگی بدون نگاه فرهنگی امکان پذیر نیست .واساسا” زندگی باچنین وصفی بدون الگوی فرهنگی ممکن نیست.اما فرهنگ دارای عناصری است که عنصرعقلانیت وبه تعبیری عنصر فلسفی از عناصر اساسی وبنیادین آنست.وکانت فیلسوف آلمانی نگاه فلسفی وعقلانی را معیار و تراز و فرهنگ یک جامعه می داند. یعنی ازطریق نگاه فلسفی به انسان وارزشها،جهان و مبدأ آن میتوان فهمید که ماهیت و کارکرد فرهنگ چیست.و اگر سبک زندگی برمبنای فرهنگ شکل بگیرد آنگاه میتوان شاهد حضور پر رنگ مفاهیمی همچون نظم ، آسایش ،آرامش ،عقلانیت وپیشرفت وعدالت در میان یک جامعه بود. در غیر اینصورت اولا” زندگی بدون مفاهیم فوق الذکر بوده وثانیا” افراد چنین جامعه ای دچار بیماری “الینه شدن” می شوند.باین معنا که شخص نمی تواند بین تصویرذهنی اش با خودش مطابقت دهد.و به نوعی از خود بیگانگی دامن می زنند. وهمیشه خود را در مقابل غیر، هیچ و ناتوان می انگارند.ودیگران ویافتهایشان را برتر می شمارند.وراه درمان این بیماری مهلک در جوامع مختلف تزریق داروی عقلانیت در فرهنگ وزندگانی آن جوامع است .چون فلسفه فرهنگ ساز است وعلم تمدن ساز.
۲- تبیین مسایل بنیادین بشر(معنابخشی زندگی)
یکی از دغدغه های مورد اهتمام بشر در گستره تاریخ ،گرایش بسوی دانایی ودانستن بوده وهست. و محصول قدرت فکر همین آگاهی ودانایی است. ودانستن را حق مسلم انسان دانستند.مساله “کجایی بودن” وبرای”چه بودن” و”عاقبت ما چیست” ازمسایل اساسی درونی هربشر است.واین مباحث ذهن انسانها را خلجان می کند. تا این مسایل بخوبی تبیین نشوند امور مربوط به زندگی مادی ومعنوی بسامان نخواهد رسید.اما پاسخ این مسایل به عهده کدام معرفت انسانی است .علوم یا عقل فلسفی؟
اصولا” در تمام مکاتب فلسفی غرب و شرق کوشش شده است که به این مسایل پاسخ دهند.و در واقع فلسفه عهده دار حل و پاسخ به این مباحث در نزد متفکران جهان پذیرفته شده است .و از طرفی علوم را از پاسخگوی به این پرسشها برحذر داشتند.چون اساسا” این مسایل از جنس مسایل فلسفی است نه علمی.واگر دانشمندی با متد علمی به حل این مسایل بپردازد پذیرش آن در نزد دیگران سخت خواهد آمد.پرسش علمی درحیطه” چیستی” وپاسخ اش “توصیف” است . در حالیکه پاسخ این مسایل “تبیینی” است که کار ووظیفه فلسفه است.( استیس،۱۳۷۱)برای بنای یک زندگی نیاز به پاسخهای تبیینی و فلسفی است.و در سایه این تبیین هاست میتوانیم به زندگی معنا ببخشیم.
۳-طراحی مدل آموزشی در نظام تعلیم و تربیت
«ایمانوئل کانت،معتقد است که در دو حوزه رفتاری بشرازهمه دشوارتراست:یکی آموزش و پرورش و دیگری سیاست وحکومت(مملکت داری) چون هر دو آن مربوط به انسان می باشد.» وراه حل دشواری تعلیم وتربیت وسیاست وحکومت به اتکا به اصل عقلانیت است که اگر آن دو متصف به آن شوند مثمر ثمر خواهند بود.، و رفتارهای فردی و اجتماعی نهادینه می شود .ونیزتوجیه پذیری منطقی رفتارها و فعالیتهای آموزشی را امکان پذیر می سازند .ودرنهایت موجب پیشرفت تکنیکی و اقتصادی جامعه خواهد بود.
اصولاً مبانی فلسفی در یک نظام تعلیم و تربیت موجب ایجاد مدل آموزشی و بدنبال آن برنامه ریزی آموزشی وسایر فعالیتهای مربوط به آن می شود .وپیشرفت یک جامعه مرهون نظام آموزشی آن است .واگر نظام آموزشی یک جامعه فاقد مبنای فلسفی باشدانتظار پیشرفت در زمینه های مختلف نوعی ساده انگاری ،سرگردانی و عبث گرایی است. هرچند یکسری شغلهایی ایجاد می شود که مفید نخواهند بود.
از طرفی توجیه پذیری یک نظام تعلیم وتربیت مرهون نگاه فلسفی آنست که موجب می شود که در منابع انسانی قابلیتشان به باور می رسند .وقتی باور شکل گرفت بدنبال آن وجدان کاری، کارایی وپیشرفت و انضباط به فرهنگ تبدیل می شد.
بین مبانی فلسفی و مدل آموزشی تناسب خاصی برقرار است.که شاید بتوان گفت: نوعی سنخیت در آن حاکم است.بعنوان مثال مبانی فلسفی آموزشی وپرورش آمریکا، پراگماتیست(به معنی فلسفه اصالت عمل) است که مدل آموزشی متناسب آن کارآفرینی را طراحی می کند.وبه تعبیر دیگر جوهر فلسفه عمل گرایی این است که همه فعالیتهای والای انسانی نظیر دانش،هنر ودین را تابع مقاصد صرفا عملی قرار می دهد.براساس ارزش آنی آنها در باره شان داوری می کند. بنابراین روحیه وتمدن بازرگانی مسلط مردم آمریکا را بطور کامل منعکس می کند.( استیس ،۱۳۷۱)و یا درکشورهای آنگلوساکسون ( اشاره به قبایلی از ژرمن بهکار میرود که از اوایل سده ۵ میلادی در جنوب و خاور بریتانیای بزرگ سکونت داشتند )،مبانی فلسفی آمپریسم(به معنای اصالت تجربه و حس است ؛ که می گوید هیچ شناخت بشری وجود ندارد که پایه های حسّی و تجربی نداشته باشد.) است که مدل آموزشی آن علوم پایه است.
بخاطر این مبانی فلسفی است که اختراع واکتشاف نخست در این مناطق صورت می گیرد .وبعد دیگران بنحوی الگو برداری می کنند. وگرایش نخبگان هرجامعه سعی دارندکه به این مناطق عزیمت نمایند. واصلی در تاریخ تمدن وجود دارد که هرگاه مهاجرت نخبگان کشورها به یک منطقه خاصی باشد نشانه این است که یک تمدن سازی درحال شکل گیری است. واین تمدن سازی بیانگر وجود مبانی فلسفی وفرهنگ سازی آن است.
همانطوریکه در سطور گذشته اشاره شد.فلسفه هر عصری ، تفکر و فرهنگ اصلی آن عصر را به انتزاعی ترین صورتش متبلور ساخته و کلید فهم همان عصر است.ودر ست نیست که گفته شود فلسفه تاثیری بر زندگی ندارد. وهیچ محصولی ندارد. در حالیکه به آسانی می توان ثابت کرد که فلسفه حتی به عنوان تمهیدی برای زندگی ارزش خودش را دارد.چون موجب تشحیذ هوش آدمی ،بکار انداختن قوای استنتاجی شده و تعصبها را ازبین می برد وعادت بررسی کردن همه مسائل را با ذهن باز، پرورش می دهد. ودر آموزش ، فلسفه جزئی اساسی از فرهنگ انسانی است . وفرد بدون مایه ای از فلسفه ، انسانی ناکامل است. نهایتا” بدون فلسفه درک کامل تلاشهای عظیم روح انسان نظیر دانشهای مختلف ،هنر ونیز درک کامل خود زندگی ممکن نیست.فلسفه جزء جدایی ناپذیر فرهنگ انسانی است . هیچگاه نمی توانیم از فلسفه بگریزیم ، چونکه از هر راه دانش سفرکنیم ، فلسفه با پرسشهایش در کمین است./گیل نگاه.
منبع اخبار:
http://baamardom.ir/121693/%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%AA%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%85-%D9%88-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA/
Cuba/10 de Marzo de 2018/ Radio Rebelde
Representantes de Cuba y la República Islámica de Irán suscribieron este lunes en La Habana, un memorando de entendimiento sobre cooperación científico-técnica.
Danilo Alonso Mederos, viceministro de Ciencia, Tecnología y Medio Ambiente (CITMA), y el profesor iraní Saeed Sarkar, secretario general del Consejo de Iniciativa Nanotecnológica (CIN), firmaron el documento en un acto efectuado en el Centro de Estudios Avanzados de Cuba (CEAC).
Este hecho evidencia la disposición de ambas partes de colaborar en la esfera de la nanotecnología y también que avanzamos hacia el desarrollo de ambas naciones y pueblos, declaró Sarkar en exclusiva a la Agencia Cubana de Noticias.
Consideramos, incluso, que repercutirá en el aumento de la calidad de vida de los habitantes de los dos países, agregó quien es considerado el Padre de la ciencia tecnológica en ese Estado.
Sarkar y un grupo de expertos inauguraron hoy un laboratorio en el CEAC, cuyos equipos donó el año pasado el CIN, sobre el cual dijo que ayudará al auge de la especialidad y sus correspondientes ciencias asociadas.
El Doctor en física Yorexis González Alfaro, jefe del Departamento de investigación de la citada institución, explicó que se trata de un laboratorio de carácter educativo que permite a los investigadores su formación y entrenamiento en la nanotecnología.
Agregó que constituye un complemento de la estructura analítica de su centro, con equipos de primera generación y con un enfoque de superación profesional.
Fuente: http://www.radiorebelde.cu/noticia/firman-cuba-e-iran-memorando-entendimiento-cientifico-20180305/
Users Today : 50
Total Users : 35431230
Views Today : 68
Total views : 3369265